Po sześciu miesiącach w austriackim więzeniu, Kohout został internowany w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen w styczniu 1940 roku. W maju 1940 roku został przeniesiony z Sachsenhausen do Flossenbürg w Bawarii, gdzie pozostał do wyzwolenia obozu w 1945 roku. Podczas pobytu w obozach koncentracyjnych Kohout był oznaczony różowym trójkątem, używanym przez nazistów do kategoryzowania więźniów uznanych za homoseksualistów.

Według relacji Kohouta, więźniowie homoseksualni byli najbardziej prześladowani ze wszystkich osób zatrzymanych w obozie. Zabronione były wzajemne kontakty więźniów homoseksualistów. Pomimo tego, stosunki seksualne pomiędzy strażnikami SS a więźniami oznaczonymi różowym trójkątem miały miejsce.

Mężczyźni z różowym trójkątem

Hans Neumann przeprowadził z Josefem Kohoutem 15 wywiadów w latach 1965–1967 i napisał książkę na podstawie tych rozmów, używając pseudonimu Heinz Heger. Książka została ostatecznie opublikowana w 1972 roku przez wydawnictwo Merlin Verlag. Oprócz opisu barbarzyńskiego życia w obozie, książka Neumanna / Hegera przedstawiła złe traktowanie osób, które przeżyły obóz koncentracyjny.

Erik Jensen, pisząc w Journal of the History of Sexuality, określił publikację wspomnień Kohouta jako punkt zwrotny w historii społeczności gejowskiej, kiedy działacze z lat 60. i 70. XX wieku zaczęli brać pod uwagę perspektywy poprzedniego pokolenia i postanowili obrać różowy trójkąt za symbol tożsamości gejowskiej.

Źródło informacji WIKIPEDIA

"Mężczyźni z różowym trójkątem"

Autor: Heinz Heger
Kategoria/cykl: Literatura faktu/ literatura obozowa Seria: Świadectwa XX wiek
Wydawca: Fundacja Ośrodka Karta
Rok wydania: 2016-06-13
Ocena:

Sponiewierana ,przytłoczona ,wciąż ciężko uwierzyć że człowiek człowiekowi może wyrządzić aż taką krzywdę …..

Nie raz czytając tę książkę ,łzy płynęły po policzkach czytając opisy tortur ,jakim byli poddawani Ci więźniowie .

Wiecie co w tym wszystkim jest najgorsze ? Że oni jako homoseksualiści byli wzgardzani przez żołnierzy niemieckich ,ale to że sami Niemcy mieli swoje "kociaki"(przyt.z książki) i wykorzystywali innych mężczyzn to było normalne ….

Czytając jaka masa żołnierzy i ludzi cywilnych zginęła w tym obozie ,pierwsza myśl jaka przyszła mi do głowy ,przecież to byli ojcowie,synowie ,mężowie ich rodziny prawdopodobnie nigdy nie dowiedziały się w jaki sposób i gdzie oni zginęli,bo większość dokumentów została spalona .Pokój ich duszom {*}

Nawet teraz chcąc napisać parę słów o tej książce ,łzy napływają do oczu ,jesteśmy tylko ludźmi …...

Dodam jeszcze że książka tylko dla osób o mocnych nerwach ,bo książka bardzo przytłacza .

Dobrze że powstają takie książki i możemy się dowiedzieć co działo się w tamtych czasach .